شاهکار دین

‍

دلیلِ اینکه عده‌ای دروغ می‌گویند و یا دزدی می‌کنند، چیست؟

آیا دلیلش اینست که این افراد نمی‌دانند دزدی کردن و دروغ گفتن کار بدی است یا اینکه کسی به آن‌ها نگفته است که این کارها ناپسند و منفی هستند؟

در واقع تنها کاری که دین انجام می‌دهد اینست که می‌گوید خوبی خوب است و بدی بد، آیا تکرار این مسئله که دروغ بد است و یا دزدی بد، باعث می‌شود که کسی دروغ نگوید و یا دزدی نکند؟ قطعاً هرگز!

آیا کسی پیدا می‌شود که بگوید دزدی خوب است و دروغ گفتن بد نیست؟ آیا پیامبر اسلام واقعاً هنر کرده که مثلاً گفته دزدی بد است؟ انسان‌ها ربات نیستند که نیاز به یک سری دستور العمل‌ها داشته باشند که بخواهند آن‌ها را مو به مو اجرا کنند، اینکه شما برای مردم تکرار کنید که خوبی خوب است و بدی بد، هرگز باعث ترویج خوبی و از بین رفتن بدی نمی‌شود.

دین کار بزرگی برای ترویج اخلاقیات انجام نمی‌دهد، دین تنها می‌گوید خوب خوب است و بد بد است، کسی نیز برعکس آن‌را مدعی نمی‌شود، یعنی کسی نیست که بگوید خوب بد است و بد خوب است و این گفتار دین شرط کافی برای ایجاد جامعه ای اخلاقی‌تر نیست!

اندیشهٔ دینی تنها تعدادی از اخلاقیات بسیار پیش پا افتاده را پشت سر هم تکرار می‌کند در حالیکه نه تنها هیچ برنامه ای مثبت و عاقلانه برای ایجاد جامعه ای که در آن اخلاقیات اجرا شوند و شرایط دروغ نگفتن و… در آن پیش بیاید ندارد، بلکه شرایطی جهنمی ایجاد می‌کنند که همهٔ افراد مجبورند در آن شرایط دروغ بگویند و آدم‌های پلیدی باشند که همواره به دنبال بیرون کشیدن گلیم خود از آب و زیر پا گذاشتن حقوق دیگران باشند.

دین‌داران ترس از قیامت را ضمانت اجرای قوانین اخلاقی دینی می‌دانند، آن‌ها فکر می‌کنند انسان‌ها مانند خردسالان از جانوران تخیلی و متافیزیکی می‌ترسند و در واقع خود دین‌داران واقعاً از این چیزها میترسند! اما چیزی که ترس آن‌ها را تسکین می‌دهد بی حساب و کتاب بودن مفاهیم دینی و کشکی بودن آن‌هاست! به طور مثال در احادیث آمده که چنانچه برای امام حسین گریه و عزاداری کنید، او در روز قیامت شما را شفاعت خواهد کرد، این دست شوخی‌ها که از فسادِ دادگاهِ تخیلی الهی خبر می‌دهند باعث می‌شود که افراد چندان نیز در ترس از گناهان خود به سر نبرند، چون بقول خود دین‌داران راه برای بخشیدن گناهان بسیار زیاد است.

دین اصولاً آنقدر مبحث بی در و پیکری است که می‌توانید هر کاری را که انجام می‌دهید یا هر اندیشهٔ دینی را با استفاده از خودِ مفاهیم دینی توجیه کنید، اینست که ترس از عذاب الهی نیز چندان ضمانت مطمئنی نیست، چون چیز پایداری نیست!

گردآورنده : میلاد سلطانپور